نقش تکنولوژي ديجيتال در آينده رسانه‌هاي سرد (مطالعه موردي: تلويزيون)/ علی زحمتکش،پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، 1394.
چکیده
هم ابعاد و زواياي پديده ارتباطات و رسانه به‌عنوان يکي از تجليات دنياي جديد و به روايتي، علت تحولات تاريخي و اجتماعي و صورت‌بندي هاي فرهنگي، نيازمند مفهوم‌سازي و نظريه‌پردازي است. حضور و گستردگي رسانه در فضاي عمومي و فوران نشانه‌ها و تصاوير رسانه‌اي در همه شئون زندگي به رسانه اي شدن فرهنگ، سياست و اجتماع منتهي شده است. به اين معنا که امروزه رسانه‌ها صرفاً به‌عنوان يکي از نهادهاي فرهنگي- اجتماعي موثر بر ديگر قلمروها تلقي نمي‌شوند، بلکه فضايي فراهم مي‌آورند که فرهنگ، سياست و اجتماع در آن جريان مي‌يابد. در اين ميان رسانه‌هاي جديد، مجموعه متمايزي از فن‌آوري‌ها و داراي ويژگي‌هاي مشترک " ديجيتالي بودن" و امکان دسترسي گسترده کاربران براي استفاده شخصي، محسوب مي‌شوند. اساسي‌ترين جنبه فن‌آوري‌هاي نوين ارتباطي، ديجيتالي‌شدن است که به‌واسطه آن همه متون به اشکال رمزگذاري‌شده قابل تقليل هستند و مهم‌ترين پيامد ديجيتالي‌شدن براي رسانه‌ها، هم‌گرايي ناگزير ميان همه شکل‌هاي رسانه‌اي موجود بر حسب توزيع و دريافت است. رسانه‌هاي سردي چون تلويزيون نيز ناچار به هم‌گرايي با ديجيتالي‌شدن و خصوصاً اينترنت هستند تا بقاي خود را تضمين نمايند. در يک جمع‌بندي کلي، ابعاد و ويژگي‌هاي رسانه‌هاي آينده را
مي‌توان چنين برشمرد: استقلال مخاطب، خصوصي‌بودن، دو طرفه‌بودن، حضور اجتماعي و تلفيق رسانه‌اي.
کلیدواژه‌ها:تلويزيون تعاملي، رسانه سرد، تکنولوژي.
