بررسي رابطه بين اعتماد مردم به تلويزيون و احساس امنيت/ علی‌اصغر کیا، محمدرضا نادرپور، میثم خضرائی گل‌پرور، رضا پورعلی/ فصل‌نامه پژوهش‌های اطلاعاتی و جنایی، دوره9، شماره 1، بهار 1394، صص 53-74.
چکیده
رسانه و تلويزيون از جمله عرصه‌هاي مهمي هستند که بحث اعتماد اجتماعي در آن‌ها به‌صورت جدي مطرح مي‌شود؛ زيرا رسانه‌ها نمي‌توانند در فضايي فارغ از اعتماد مخاطبان، دوام و قوام داشته باشند. اين پژوهش
درصدد است تا به بررسي رابطه بين اعتماد به تلويزيون و احساس امنيت مخاطبان بپردازد. افراد به واسطه اطلاعات دريافتي از رسانه، به ارزيابي محيط پيرامون خود مي پردازند. يکي از مهم‌ترين اين تصورات که گربنر در نظريه کاشت رسانه‌اي از آن به‌عنوان يکي از بارزترين اثرات رسانه ياد کرده، احساس امنيت يا ناامني است و اين احساس با ميزان اعتماد به رسانه رابطه دارد. اين پژوهش از نظر هدف، کاربردي و از نظر روش هاي گردآوري داده‌ها، توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري اين پژوهش را کليه خانوارهاي ساکن مناطق 22 گانه شهرداري تهران که 400 نفر به روش خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفت. ابزار گردآوري اين مطالعه پرسش نامه محقق ساخته و مصاحبه بوده است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد که اعتماد به تلويزيون بيشترين قدرت تبيين‌کنندگي احساس ناامني را داشته، صحت اخبار برنامه هاي تلويزيون در رتبه دوم و بي طرفي تلويزيون در رتبه سوم قرار دارد.
کلیدواژه‌ها: اعتماد، احساس امنيت، رسانه، جامعيت اخبار، مخاطب.
